De oh’s en ah’s zijn niet van de lucht als ’s avonds, wanneer de nautische schemering valt, de Zuidertoren van Schiermonnikoog kleurrijk oplicht. Eilanders en toeristen, zittend op het duin waar eerder nog de konijntjes scharrelden, kijken hun ogen uit hoe een geschilderd ventje met een felrode broek op golven van verf stuitert en steeds hoger springt en tuimelt, totdat hij uiteindelijk vanaf de zee tussen de planeten belandt.